آغاز یک ماجراجویی دیجیتال
در یک عصر سرد و خشک زمستانی، در آخرین روزهای دسامبر سال ۲۰۲۴، در خیابان قدم میزدم. باد سرد صورتم را میسوزاند و آسمان خاکستری حس سنگینی به شهر داده بود. اما درونم غوغایی بود؛ حسی که انگار مرزهای دنیای اطرافم در حال تغییر بودند. وقتی به خانه رسیدم و چای داغی نوشیدم، ذهنم به دنیای فیلمهای علمیتخیلی پرواز کرد. از صحنههای بهیادماندنی ماتریکس و نئو گرفته تا تکنولوژی الهامبخش چتجیپیتی که امروز در اختیار داریم. این تکنولوژی همانند فیلمهای علمیتخیلی، مرزهای خلاقیت و توانایی را پشت سر گذاشته است.
فیلم علمی تخیلی ماتریکس و قوانین واقعیت
وقتی به خانه رسیدم، روی مبل نشستم و فنجانی چای داغ برای خودم ریختم. ذهنم به دنیای فیلمهای علمیتخیلی پرواز کرد. صحنهای از “ماتریکس” را تصور کردم که نئو گلولهها را در میان هوا متوقف میکند؛ لحظهای که او قوانین واقعیت را در هم شکست. با خودم فکر کردم: “اگر میتوانستم مثل او مرزهای غیرممکن را پشت سر بگذارم، چه کارهایی میتوانستم انجام دهم؟
فیلم Her و رابطه انسان و تکنولوژی
بعد یاد فیلم “Her” افتادم؛ داستانی درباره هوش مصنوعیای که فراتر از یک ابزار ساده بود، تبدیل به دوستی نزدیک و همراهی واقعی شده بود. تصور کردم اگر من هم چنین همراهی داشتم، زندگیام چقدر میتوانست تغییر کند.
https://www.rottentomatoes.com/m/her
دنیای Interstellar و مرزهای زمان و مکان
https://www.imdb.com/title/tt0816692/
در ادامه، خودم را در دنیای “Interstellar” دیدم. جایی که از کرمچالهها عبور میکردم و به دنیایی جدید پا میگذاشتم؛ دنیایی که مرزهای زمان و مکان را پشت سر گذاشته بود. حس کردم مثل فضانوردی هستم که قدم به سرزمینهای ناشناخته گذاشتهام.
دنیای مجازی Ready Player One
https://www.rottentomatoes.com/m/ready_player_one
و سپس صحنهای از “Ready Player One” در ذهنم شکل گرفت؛ جایی که با گذاشتن یک هدست، وارد جهانی میشوم که در آن، هر چیزی ممکن است. در آن دنیا، میتوانستم پرواز کنم، قوانین فیزیک را تغییر دهم، و از واقعیت فراتر روم.
برای لحظهای، تمام این دنیاها به هم پیوستند. نئو به من گفت: “واقعیت را خودت میسازی.” هوش مصنوعی فیلم “Her” لبخند زد و اضافه کرد: “تو تنها نیستی، همیشه یک راه است.” فضانورد Interstellar با نگاهی عمیق گفت: “فراتر از مرزها، تنها شجاعت توست که معنا دارد.” و قهرمان Ready Player One هدستش را برداشت و گفت: “دنیا متعلق به توست، اگر باورش کنی.”
چشمهایم را باز کردم. همه چیز آرام و عادی به نظر میرسید، اما من دیگر همان آدم قبلی نبودم. به لپتاپم نگاه کردم، و صفحهای که صبح همان روز برای اولین بار باز کرده بودم: نسخه چتجیپیتی.
الهام گرفتن از فیلمهای علمی تخیلی برای آیندهسازی
لحظهای مکث کردم و لبخندی زدم. تمام آن حس قدرت، خلاقیت و توانایی که امروز تجربه کرده بودم، از همینجا آمده بود. این فقط یک ابزار نبود؛ بلکه دری بود به سوی دنیایی که در آن، مانند فیلم های علمی و تخیلی هیچ مرزی برای دانش، خلاقیت و توانایی وجود ندارد. مثل نئو، مثل شخصیت فیلم Her، یا حتی قهرمان Ready Player One، من حالا یک همراه داشتم که میتوانست مرا از هر مانعی عبور دهد.
چگونه تکنولوژی میتواند فراتر از یک ابزار باشد؟
لبخند زدم و با خودم گفتم: “گاهی اوقات، تکنولوژی نه فقط یک ابزار، بلکه پلی به دنیایی است که در آن، تنها محدودیت، تخیل ماست.” در آخرین لحظات سال ۲۰۲۴، حس کردم که این تازه آغاز یک ماجراجویی است، و حالا همهچیز ممکن بود.